La romería de Requián volverá a celebrarse el día 28 con carpa y misas todo el día.

La localidad de Requián (A Estrada) celebrará el día 28 de este mes una nueva edición de su tradicional romería de Os Milagros. Según avanza el párroco, Jesús Mayo, de nuevo se instalará una carpa en el exterior de la capilla para hacer más cómoda la acogida de los romeros. La fórmula se ensayó por primera vez durante la pandemia y fue tan aplaudida que se ha decidido mantenerla en los años sucesivos. El reducido tamaño de la capilla obligaba muchas veces a los fieles a escuchar la misa de pie, incluso desde el exterior del templo. La carpa, en cambio, permite ofrecer asiento a 200 personas en cada misa.

Este año, el día de la fiesta habrá misas cada hora desde las ocho de la mañana. La solemne, seguida de procesión, será a las 13.00 horas. Por la tarde, los oficios se retrasarán una hora, para dar más margen a la fiesta en la carballeira contigua a la hora del almuerzo y para favorecer la asistencia de los fieles que trabajan ese día, ya que el 28 este año coincide en miércoles, día laborable. Así, las misas de tarde serán este año a las 19.00, 20.00 y 21.00 horas.

Novena desde el día 19

La novena de Os Milagros comenzará el día 19. Desde ese día hasta el 28 habrá todos los días misas a las 8.30 horas y, por la tarde, a las 19.00, 20.00 y 21.00 horas.

La Voz de Galicia

O xogo das cucañas engrandece as festas da Ponte, en Padrón.

Co río Ulla coma protagonista, os participantes pisaron e esvararon polo pau ensebado ata que lograron as tres bandeiras

Co río Ulla como protagonista, con moito calor e público, o lugar da Ponte, en Padrón, celebrou este venres as tradicionais cucañas, organizadas pola comisión de festas e que, por primeira vez, se puideron seguir dende unhas gradas instaladas polo Concello. A hora de celebración foi máis cedo que outros anos, debido á marea xa que, para o xogo, precísase dun barco. Neste caso é un bateeiro mobilizado dende O Grove, atado á ponte romana que separa as provincias de A Coruña e Pontevendra, no medio do río xunto a un pozo de auga, que foi o centro das operacións do pau de madeira ensebado (cucaña), enfilando o río e coa bandeira vermella ao final do mesmo.

«O pau é a ciencia de todo o xogo; ten que ser delgado para que se mova e complique chegar á punta para coller a bandeira. Todos os anos se cambia, pero sempre ten as mesmas dimensións», conta Julián, un membro da comisión de festas de A Ponte. Así, nunha hora, aproximadamente, os numerosos participantes lograron atrapar as tres bandeiras: a primeira cun valor de 300 euros, aportados pola empresa Xelacal; a segunda, de 200, donados por Paevilar e a terceira, de 100 por Somos Publicidad. A competición comezou coa lanzadura dunha bomba e, cada vez que algún participante se facía coa bandeira, volvían a botar outra. 

Entre os participantes, moitos veciños do lugar e das arredores, pero tamén doutras zonas. «Os que coñecen as cucañas de A Ponte participan e repiten», sinala Julián. A dificultade do xogo non é pouca, unha vez que o pau é ben engraxado cada vez que se coloca a bandeira vermella. Para a primeira, houbo moito que pisar o sebo para que alguén fose capaz de coller a tela ou, máis ben, tirala. O xogo é cuestión de destreza para andar sobre un pau delgado e cheo de graxa, pero tamén é preciso ter coidado para non se mancar no poste de madeira ao caer a auga.

Dende as gradas instaladas polo Concello, nas que estaba presente o alcalde Anxo Arca, xunto cos concelleiros do goberno; dende barcas no río; dende as beiras do Ulla ou dende a ponte que separa as provincia da Coruña e Pontevedra, o público non perdía nada do que pasaba na auga. Nas conversas en terra, atrapala bandeira sempre é máis fácil do que resultou no pau, polo que, na auga, os mergullos foron continuos ata lograr coller as tres bandeiras. «Pero hoxe é un gozo mollarse», dicían no público.

As cucañas son tradición nas festas da Ponte e a súa antigüidade remóntase, polo menos, ao ano 1916, que é cando hai o rexistro escrito máis antigo. Pero, visto o de onte, co éxito de participantes e de público, ao xogo popular, case único en Galicia, quédalle longa vida.

La Voz de Galicia