Historia

El Arzobispado cede a Padrón la casa de los capellanes de Iria.

El Concello tiene un proyecto para restaurarla y albergar dos museos.

El Arzobispado de Santiago y el Concello de Padrón formalizaron ayer el convenio por el que la primera institución cede a la segunda el uso de la antigua casa de los capellanes de Iria-Flavia. El Ayuntamiento tiene para este inmueble un proyecto de rehabilitación para su conversión en museo. Para ello, el alcalde padronés, Antonio Fernández Angueira, firmó el correspondiente acuerdo con el vicario general del Arzobispado, Víctor Maroño Pena.
Este es el segundo de los dos proyectos presentados por el Ayuntamiento, en concreto por el anterior gobierno padronés, al Ministerio de Fomento para su financiación a cargo del denominado 1 % cultural, una aportación de fondos estatales de la que se benefician aquellos municipios afectados por el paso del AVE. Para el primero de los proyectos, el de restauración y cierre sur del jardín, el alcalde ya firmó el convenio con el ministro de Fomento.
En cuanto al de ayer, el acuerdo recoge una cesión del inmueble por un período de sesenta años, plazo prorrogable en período de cinco años. La firma de este acuerdo era una «condición indispensable», según informa el gobierno padronés, para poder someter el proyecto de rehabilitación y musealización del inmueble a la Comisión Mixta de los Ministerios de Fomento y Cultura, para lo que ya fue remitido a dichos departamentos de la administración estatal.
Una vez restaurado, el edificio, actualmente en ruina, será dedicado en su parte baja a museo de arte sacro y archivo parroquial, mientras que en la primera planta se ubicará el Museo da Historia de Padrón. El importe total de la actuación ascende a 481.026,37 euros.

Foco cultural
La antigua casa de los capellanes de Iria, situada a un lado de la iglesia de Santa María, pertenece al conjunto histórico y cultural de esta zona de entrada al municipio de Padrón, formado no solo por la antigua colegiata, sino también por el conjunto de las llamadas Casa de los Canónigos en las que se ubica la Fundación Camilo José Cela y el museo de arte sacro, hoy cerrado. De hecho, la idea del Concello es -o al menos lo era del anterior gobierno municipal- potenciar esta zona como un importante foco cultural.

LA VOZ DE GALICIA, 18/10/11

Por Luis Angel Sabariz Rolán, fai

Nota sobre as contas das Festas do Carme 2011.

Hai uns tres meses este concelleiro solicitou autorización para consultar, un a un, os documentos xustificativos dos ingresos e de dos gastos das Festas do Carme 2011 celebradas os días 2, 3 e 4 de xulio. Logo de reiterar varias veces a solicitude, no día de onte recibín un escrito do alcalde co resumo das cifras dos gastos e dos ingresos.

Independientemente que vou vou a seguir insistindo na autorización para comprobar os documentos xustificativos, e tendo como base os importes reflectidos na documentación enviada xa podemos dicir:

1. Que o concello de Pontecesures ten que adicar dos seus orzamentos a cantidade de 25.215,41 euros para as Festas do Carme 2011. Os ingresos foron de 14.126,70 euros, mentres os gastos ascenderon a 39.342,21 euros.

2. Que en 2010 co goberno anterior o concello tivo que afrontar o custo de 10.930,50 euros. Os ingresos en dito ano foron de 19.976,92 euros mentres os gastos foron de 30.907,42 euros.

3. Que, en consecuencia, en 2011, co novo goberno, o concello ten que soportar un custo de 14.284,91 euros máis que en 2010 polas Festas do Carme.

Deste asunto nada dixo o grupo de goberno na recente rolda de prensa para informar sobre cuestións económicas con acusacións para o goberno anterior. Tampouco se facilitaron as contas no pleno, amosándose que o goberno non quere debater estas cuestións no órgano colexiado.

Critícase, sobre todo, o importante incremento de gasto para as festas deste ano. Non se entende que nestes tempos de crise no que tantas dificultades se están a pasar por moita xente, en lugar de reducir gastos nestes conceptos festivos, increméntense os mesmos ata ter que afrontar nada menos que 25.215,41 euros dos fondos municipais. Isto é dificilmente entendible pola veciñanza. Nós na edición de 2010 xa reducimos considerablemente os gastos en relación con edicións anteriores ante a crise xeral, pero o goberno local incrementounos en moito. Deixóuse unha situación económica aceptable, pero de seguir o goberno con este ritmo de gasto podemos ter problemas pronto. O incremento dos gastos polo custo das dedicacións que cobran os tres tenentes de alcalde hai que engadirlle tamén este apartado e outros que iremos detallando. Mal asunto.

Dende logo, levamos unha pobre immpresión este ano das festas. Primeiro apreciamos que a Festa do Churro do 4 de xullo (integrada na programación do Carme) foi totalmente devaluada nesta edición. Despois observamos que por primeira vez na historia permitiuse colocar unha barra de bar a carón dos palcos das verbenas con notable prexuizo da hostalería da vila. Agora nos atopamos con esta triste nova das contas. Un detalle máis para añadir ao balance realizado hai uns días dos primeiros cen días do novo goberno. Ademáis de inoperante tamén temos un goberno gastador.

Pontecesures, 15/10/11

Luis Ángel Sabariz Rolán
Concelleiro da ACP de Pontecesures

Por Luis Angel Sabariz Rolán, fai

Afondando no pensamento rosaliano.

A fundación da Matanza lembra o 153 aniversario do matrimonio Murguía-Castro·· O nº 4 da “Revista de Estudos Rosalianos” achega artículos reveladores sobre a poetisa

A Fundación Rosalía (na foto a súa sede) trasladou á Facultade de Filoloxía de Santiago os actos da conmemoración

O 10 de outubro do ano 1858 casaban en Madrid Manuel Murguía e Rosalía de Castro, un acontemento fecundo para as Letras Galegas. Cento cincoenta e tres anos despois, a fundación que leva o nome da poetisa galega non quere que esta data permaneza no esquecemento e a recupera presentando o nº4 da Revista de Estudos Rosalianos, dirixida por Xesús Alonso Montero.

Segundo explica Alonso Montero, este novo volume, o máis amplo e que conta coas aportacións máis saientables, achega traballos reveladores sobre Rosalía. Entre eles destaca un da escritora e máxima biógrafa de Rosalía, Victoria Álvarez Ruiz de Ojeda, no que por primeira vez na historia se manifesta que Rosalía é filla do cura de Padrón José Martínez Diojo, recollido nun documento que veu a luz un día despois da morte da escritora. A mesma autora tamén aporta outro interesante traballo no que demostra que a primeira biografía sobre Rosalía, escrita por Augusto González de Sada, foi plaxiada dunhas notas de Víctor Said Armesto, falecido en 1914.

Ademais a revista incorpora por primeira vez iconografía orixinal sobre Rosalía: un texto de Díaz Pardo e un retrato feito por Antón Pulido,e un conto de María Xosé Queizá versado sobre o poema A Xustiza pola man titulado A fouce e a lei.

EFEM?RIDE EN 2013
Fan un chamamento sobre os 123 anos de “Cantares Gallegos”

. Na presentación da revista feita na Facultade de Filoloxía de Santiago, a Fundación Rosalía deu tamén lectura a un manifesto no que fai un chamamento tanto a sociedade galega como as administracións culturais sobre o sesquicentenario da publicación de Cantares Gallegos (1863). Será dentro de ano e medio (2013). “Esta data non pode pasar desapercibida, porque este é o libro fundacional da literatura galega, e porque aínda contén desafíos para a erudición literaria”, recalcan fuentes de la Fundación Rosalía. Dende esta institución espérase que a data conmemorativa conte coa sensibilidade suficiente.

TIERRAS DE SANTIAGO, 11/10/11

Por Luis Angel Sabariz Rolán, fai

Dos alumnas del IES Valga optan al premio extraordinario del bachillerato.

Las pruebas se celebran hoy en el instituto Sánchez Cantón de Pontevedra

A finales del mes de julio, la Consellería de Educación daba a conocer el listado de los estudiantes admitidos para participar en las pruebas en las que se dirimirán los premios extraordinarios de bachillerato del curso 2010-2011. Desde entonces, los 645 alumnos seleccionados han tenido la ocasión de prepararse para demostrar sus habilidades en los exámenes.
Pero el tiempo de preparación ha finalizado y ha llegado el día marcado para la celebración de las pruebas. Los aspirantes arousanos deben hacerlas en el instituto Sánchez Cantón de Pontevedra. Hasta este centro deben desplazarse esta mañana los once bachilleres de la comarca que optan a este reconocimiento.
En efecto, son once los chicos que han reunido los requisitos exigidos para participar en estos exámenes, en su mayoría de los institutos Bouza Brey de Vilagarcía, y A Basella, de Vilanova, aunque también del IES de Valga y del Miguel Ángel González Estévez, de Carril.
Por orden alfabético, los estudiantes de la comarca que se someten hoy a las pruebas son Ana Carmen Cancio-Donlebún Roca, del instituto de Carril y la modalidad de Geografía; Marta Conde Ferreirós, del Fermín Bouza Brey y la opción de Biología; Fernando Cores Moldes, de A Basella y de la modalidad de Física; Tania Falkenhain López, de A Basella y con la opción de Matemáticas II; Javier Otero Pérez, del Bouza Brey y con Biología como opción; Sabela Rial Otero, también del instituto de Fontecarmoa y con Química como modalidad; o Jéssica María Pouso Diz, estudiante de A Basella por la opción de Biología. Junto a ellos, concurren también a las pruebas Melania Prado Merini, del instituto A Basella (Biología); Olaya Rial Maneiro, del instituto de Valga y de Historia del Arte; Adriana Lucía Romero Lestido, también del centro de Valga y estudiante de la opción de Química; y Cristina Rozados da Conceiçao, de A Basella y Biología.

LA VOZ DE GALICIA, 07/09/11

Por Luis Angel Sabariz Rolán, fai

O convento do Carme e o pai Enrique.

O recente peche do convento dos Pasionistas en Melide lembrounos que a ameaza dunha situación semellante ensombrece ó antigo convento dos Carmelitas Descalzos, actualmente da Orden dos Pais Dominicos en Padrón, e que permanece aberto grazas a presenza do popular pai Enrique e a colaboración da gardesa Maruja Rodríguez Rey.

En canto ao convento non hai máis que ollar o extraordinario volume do historiador local Xosé Carlos Beiró Piñeiro para decatarse da non menos extraordinaria historia deste mosteiro dende a chegada dos Carmelitas Descalzos a Padrón e, mais tarde, dos Dominicos. Tan extenso como intenso de interese o gran traballo de Beiró Piñeiro que reflexa, asemade, unha importante faceta da historia de Padrón, á que tamén se suma un testigo ocular da inauguración deste mosteiro un 15 de xullo do 1752, como foi o inesquecible primeiro cura de Fruime, D.Diego Antonio Cernadas y Castro, quen se refire no tomo V das súas famosas Obras a tal acontecemento.

Mais con respecto a situación actual, e visto o visto, do que en casos semellantes coma o dos Pais Pasionistas, xa antes o mesmo en Caldas de Reis, hai que agradecerlle ao pai Enrique que siga ao fronte do convento. Por iso non deixa de sorprender ós padroneses entre os que o Pai Enrique Tomás Hernando con máis de 50 anos no convento do Carme, e que por todos é considerado como un veciño máis da vila do Sar, que non se tivesen novas noticias dende que fixo xa dous anos o pasado mes de maio se deu a coñecer o proxectado nomeamento polo Concello do popular frade como Fillo Adoptivo de Padrón.

Por aqueles días neste mesmo espacio de TIERRAS facíamos unha breve semblanza do significado do pai Enrique ao fronte do convento do Carme e da consideración que se sente hacia El polos padroneses en particular e polos restantes habitantes da comarca do Sar en xeral, de aí a estrañeza do longo mutismo que segue sobre aquel anuncio do seu posible nomeamento como Fillo Adoptivo de Padrón polo que sería importante que neste sentido e para xeral coñecemento se dira por quen ou quenes corresponda algunha información.

Por José Castro Cajaraville
TIERRAS DE SANTIAGO, 06/09/11

Por Luis Angel Sabariz Rolán, fai

Equipos de fútbol.

Parecía un miñaxoia, abouxado polos seus amigos, gardado contra a o valado das burlas que lle espetaban. Con todo, ninguén ousaba poñerlle a man enriba, nin pasar das palabras, pero aquel cativo non se estaba divertindo nada. Os outros botábanselle enriba e berrábanlle cousas, mesmo o insultaban. O home que miraba para eles desde unha certa distancia estaba preparado para intervir se se dese o caso. Puxo atención ao que dicían, pero non daba pillado máis que palabras soltas. Logo decidiu achegarse un chisco coma se o seu paseo o levase con naturalidade cara alí e xa puido decatarse de que berraban con el por cousa dun partido que seguramente acababan de xogar pois o rapaz tiña un balón ben agarrado e non tiña trazas de querelo soltar. Ademais estaba vestido de futbolista da cabeza aos pés dunha inmaculada cor branca, mostra de que non participara en partido ningún pois non se manchara. Así e todo, polo que podía entender, falaban dun partido e acusábano a el de non teren bo perder e de practicar xogo sucio.

Custoulle fariña decatarse de que non se estaban a referir a un partido que xogaran eles, senón ao que disputaran o día anterior o Madrid e mais o Barcelona. Estaba claro porque o que máis lle apoñían ao pobre cativo era o feito de que o adestrador do Madrid lle metera un dedo no ollo a un técnico do Barcelona. O rapaz tiña que aturar todas aquelas invectivas coma se el fose un dos xogadores, cando a súa única culpa consistía en presentarse co uniforme completo do Madrid. Cando viu que aquilo non ía pasar das palabras e que o cativo se defendía ben, comparando a historia dun e doutro equipo, foise afastando a proseguir o seu paseo. Lembrou os seus anos mozos cando a maioría dos rapaces volvían polo equipo da capital, pero sempre había un ou dous que eran afeccionados ao equipo catalán. Hoxe hai máis equilibrio entre as afeccións. El fora dos primeiros, pero o que nunca lle confesara a ninguén é que lle gustaba moito máis o uniforme do Barça, todo colorido. O dos outros semellaba roupa interior.

Por Xavier Senín (Escritor)
EL CORREO GALLEGO, 31/08/11

Por Luis Angel Sabariz Rolán, fai