Chus Abalo xa é Doutor pola U.S.C. (Universidá De Santiajo D Compostela)

Pois si,  xente, por increible que parezca, e tal e coma contei onte, o noso conveciño Xesus Abalo xa é DOUTOR en bioloxía pola Universidade de Santiago. Ahi o tedes de corbata e todo, feito un señor.

chus-01.jpg

¡Nada mais e nada menos que un SOBRESAINTE CUM LAUDE levou o rapas! Coma xa contara a tese ia sobre as dificultades para reproducirses lampreas en cautividade (as do rio, mal pensados), e o tribunal considerou que o traballo merecia a nota máxima, polo que podemos decir que algo interesante debeu de contarlles os do “mundo científico” (ese mundo para o que Gulli sempre di que está a traballar toda a semana, que di que é o único que fai por levantar o pais, que senon fose por él esto estaría afundido).

Pois iso, que hoxe a familia e os amijos, tanto os da aldea coma os da ciudá nos axuntamos no Xirimbao e fixemos unha comida de celebración na honra do novo doutor…

chus-grupo.jpg

Por ultimo, decir tamen que na foto familiar podemos ver á famila ó completo, incluido ó último “fichaje” o tamen cesureño Xure, todo un agente de la autoridá, guarda viril para mais señas (en mans de quen estamos Señor) e que posaron para a cámara deste “retratista”.

chus-02.jpg

Agora Si… NORABOA CHUS, e coidao ca reproduccion das lampreas!!!

O cesureño Jesús “Chus” Abalo presenta hoxe a súa Tese Doctoral

O noso veciño Chus Abalo, licenciado en bioloxía, estivo preparando estes últimos anos o seu doctorado, que xira entorno ós primeiros anos de vida das lampreas, na fase larvaría nas orillas do Ulla. As aplicacións da súa tese terían que ver cas dificultades de reproduccion da lamprea en medio artificial, pois reproducir as condicions de vida das mesmas, nos anos que permanecen medrando no Ulla é complicado, xa que habería que reproducir tanto o escenario onde se crian, coma o alimento que inxiren. Na preparación da súa tese traballou con membros da universidade de Oslo, Noruega, e mantivo contactos ca zona lampreeira do Canadá, onde son pioneiros na investigación das posibilidades de acadar a reproduccion das lampreas en granxas.

De todolos xeitos, as conclusións ás que chegou na tese, as presenta hoxe, a partires das 11 da mañán na facultade de bioloxía.

Como cesureño, forma parte do Club de Baloncesto dende 1995. Sorte pois!!!

Novo deseño

Pouco a pouco, co tempo que poida ir sacando entre ás moitas tarefas que teño, irei mellorando o deseño desta web. Así que non hai que asustarse si durante uns intres a web amosase de xeito “extraño”.

O obxetivo deste cambio é facela máis limpa e clara, diferenciando ben tódalas zonas, así, as opcións de rexistro, ir ó inicio, ir directamente ás fotografías, e outras ligazóns importantes van na parte superior (encima da imaxen de cabeceira).

Tamén engadiuse, no menú da esquerda (que antes estaba á dereita), unha lista dos últimos 5 comentarios feitos.

Un dos obxetivos é que a imaxen de cabeceira vaia mudando de imaxen segundo feitos relevantes: A festa da lamprea, festas, aniversarios, día das letras galegas …

O deseño non está rematado, así que este é o mellor momento para comentar que cambiar e como cambialo.

Rápida reparación da barreira

[photopress:barreira_rota.jpg,full,centered]
Este domingo, durante a celebración da XI Festa da Lamprea, unha das barreiras do paso a nivel que está na rúa San Lois rompeuse, aparentemente debido ó vento que facía.

Gracias á pronta actuación de Protección Civil e a Policía Local o tráfico de vehículos e o tránsito de peóns estivo perfectamente xestionado. Saia dende aquí o noso *agradecemento pola súa laboura*.

Pouco tempo despois operarios da RENFE repararon a barreira.

La Festa da Lamprea se impone al mal tiempo y distribuye mil raciones

festa da lamprea.jpg

Era la fecha marcada para una celebración de gala. La doudécima edición de la Festa da Lamprea contaba, ayer, en Pontecesures, con un pregonero de lujo, el escritor Xosé Neira Vilas, que a eso de la una de la tarde se aprestaba a cantar el manjar que, según la leyenda, degustaban los emperadores romanos, directamente importado desde el fin del mundo. Sólo hubo un contratiempo: el fuerte viento que se levantó al mediodía para mantenerse constante durante toda la degustación.

La organización cesureña supo imponerse al tiempo adverso para distribuir las casi mil raciones de lamprea que las hábiles manos de tres cocineras guisaron en los fogones improvisados para la ocasión en la plaza de abastos. Carmen Míguez lleva media vida tomándole el pulso al milenario habitante del río Ulla, que compite con el Miño por las capturas de mayor calidad. Carmen resume la receta: «O primeiro é limpar ben a lamprea e sangrala, cousa que xa che leva media hora por cada peza. Despois, cómpre cociñala co seu sangue, viño, aceite, pementa branca, allo e pirixel durante unha hora».

Ya sólo resta acompañarla de arroz blanco y rebanadas de pan frito para degustar una delicatessen que no todo al mundo agrada. «Hai xente á que non lle gosta o aspecto da lemprea, a todos eles eu diríalles que a probasen, porque é moi sabrosa, e cando a comes unha segunda e unha terceira vez xa non te podes resistir». El consejo es de la propia Carmen, que recomienda también su preparación en empanada, fórmula medieval que aparece representada en el mismísio Pórtico da Gloria. Las cazuelas de barro se abrieron al público pasadas la una y cuarto. Para entonces, tanto el gaiteiro ourensano Arturo Vázquez, capaz de construir y hacer sonar con xeito una gaita con dos punteiros y roncón de cobre, como Pepe Penabade, con su personaje del afiador Rodesindo da Barrosa, tenían ya al personal en el bolsillo.

LA VOZ DE GALICIA 27/03/2006

Neira Vilas compara la lamprea con los emigrantes en el pregón del festejo

*El Subdelegado del Gobierno, los delegados de Medio Rural e Industria y numerosos alcaldes respaldaron ayer a Álvarez Angueira en los actos oficiales de la Festa da Lamprea.*

Pontecesures contó ayer con un pregonero de excepción, el escritor *Neira Vilas*, que en su exposición comparó la lamprea con un ‘emigrante retornado’, por tratarse de una especie que abandona el río para explorar el mar pero siempre ‘volve ó lugar onde naceu’.

Un pregón repleto de referencias históricas y muy documentado desveló numerosos datos desconocidos por el público presente y mantuvo la atención de todos hasta su conclusión.

El escritor de Vila de Cruces comparó la lamprea con un emigrante retornado argumentando que esta especie tamén é un emigrante que retorna; fuxe ó mar e un día volve ó lugar de orixe, ó lugar onde naceu, volta ó río de auga doce, porque quere que aquí nazan os seus fillos, que tamén han de emigrar. Fan case o mesmo ciclo de ir e voltar de moitas das nosas xentes .

A lo largo de su discurso citó a algunos de los más insignes intelectuales gallegos relacionando sus planteamientos con la lamprea. Así, señaló que Castelao falaba de devolver á terra o corpo que nos emprestou, e a lamprea devólvelle ó río o seu corpo. Que llo siga devolvendo e siga remontando o río, que os pescadores da comarca xa se ocuparán dela. Toda unha parábola do ciclo da vida , deseó.

Neira Vilas hizo constantes alusiones a su época de emigrante, en América, donde reconoció que descubrín Galicia, e traballei exaltando e divulgando os seus valores entre propios e alleos . Hizo referencia al arzobispo Gelmírez, quien sentó en Cesures las bases de la que luego sería la Armada española, limpou de piratas as Rías Baixas e comezou a construcción dunha flota de naves de guerra para defenderse de incursións dos normandos e sarracenos. E todo iso ás beiras do Ulla, un río polo que un cronista do século XVII dicía que navegaban grandes navíos cargados de mercancías.

(máis…)