Juan Pazos Sierra

 

Fecha de nacemento: 9 de agosto de 1943
Lugar de nacemento: Pontecesures (Pontevedra)
CURRÍCULUM:
? doutor en Informática e catedrático de Enxeñería do Coñecemento (en ámbolos dous casos o primeiro de España). Foi director do primeiro laboratorio de intelixencia artificial de España, profesor visitante en distintos lugares: Sunderland Polytechnic (GB), Joint Research Center (UE), Universidade Carnegie-Mellon (EUA)… e relator invitado en distintos congresos, entre eles: SEID’2000, Internatinal Conference Software Engineering and Knowledge Engineering (SEKE’97).

OBRAS REALIZADAS:
Ten máis de cen publicacións, entre libros e capítulos, destacando:

Ingeniería del Conocimiento, CEURA, 1997;

«Knowledge Engineering in Spain: Research Development and Demonstration (R&D2) Through Time» en Worldwide Expert Systems: Activities & Trends. Cognizant Comm. (1994)

«Towards a Joint Life Cycle for Software and Knowledge Engineering» en Knowledge Oriented Software Design, IFIP, 1993 e «An University Course Advisor System» en Artificial Intelligence Technology: Applications and Management, Tata McGraw-Hill, 1993.

OUTROS DATOS DE INTERESE:
Foi o creador do Laboratorio de Intelixencia Artificial da Facultade de Informática da Universidade Politécnica de Madrid e o deseñador da Metodoloxía para a Xestión do Coñecemento. Traballou, tamén, en Computación con ADN e desenvolveu máis de 15 Sistemas Expertos, tanto para catástrofes, medicina ou empresa. Foi campión galego de natación, deporte que sigue practicando na actualidade.

Festividades de Pontecesures

San Xulián: o 7 de Xaneiro. (patrón do concello).
San Lázaro: o domingo de Paixón. Esta romería data do S. XIV, polo que está considerada como a máis antiga de Galicia. Nela tamén se celebra a festa gastronómica de degustación da lamprea.
Virxe do Carme: primeiro domingo de Xullo.
San Roque: no mes de Agosto. Nela pódese degustar unha gran mexilloada.
Santa Lucía: 13 de Decembro.

Antigamente celebrábase a FEIRA DO AUTOM?VIL USADO. Pontecesures ten a honra de ser o pobo que a organizou por primeira vez en España, en Xuño de 1925. Posteriormente celebráronse novas edicións en 1926, 1950 e 1954.

Feira do Automovil de ocasion

Como chegar a Pontecesures

O concello cesureño atópase moi ben situado. E punto de paso do ferrocarril galego dende 1873 e de dúas das rutas do camiño de Santiago: A ruta do camiño Portugués, e a última etapa do Camiño do mar de Arousa e río Ulla.

A Pontecesures podese chegar pola autoestrada AP-9, a vía rápida do Barbanza VRG-11 e a estrada N-550.

A distancia das principales cidades galegas son:

  • A Coruña: 87 km
  • Ferrol: 116 km
  • Lugo: 117 km
  • Ourense: 99 km
  • Pontevedra: 35 km
  • Santiago de Compostela: 24 km
  • Vigo: 61 km

O concello de Pontecesures

O concello de Pontecesures pertence ás terras ás que tempo atrás lles chamaron «do Ullán», por atoparse bañadas polo río Ulla.

Este pequeno municipio, independente dende hai 70 anos, conta con case 7 kilómetros cadrados e fai fronteira coa provincia da Coruña.
Ten un censo de 3028 habitantes.
Está formada por unha sola parroquia: San Xulián de Requeixo.

 

Situacion_Pontecesures.png

 

Aspectos históricos de Pontecesures

Antes de que os romanos se asentasen nestas terras, existen indicios de que xa as poboaran os fenicios e os íberos, aínda que tamén se poden atopar indicios gregos e cartaxineses.

Cando se fixeron as obras de ampliación do porto de Pontecesures atopouse o que no pasado fora o antigo porto de Iria Flavia.

En canto ó significado etimolóxico de Pontecesures crese que pode gardar relación con CENSURIS, por ser aquí donde se facían os empadroamentos romanos.

Na época romana construíuse unha ponte para unir as dúas marxes do río, o cal foi reformado polo Mestre Mateo na Idade Media. Ainda que o seu aspecto actual débese ás obras de 1911.

O porto de Pontecesures tivo gran importancia, proba disto foi que en época do bispo Xelmírez construíronse aquí uns importantes esteleiros nos que se fabricou a Armada de Castela para loitar contra os Normandos e Sarracenos.

Outra proba de que foi un porto importante e a de que era o único porto con concesión real para a carga e descarga de sal, no século XV.

No ano 1795 o rei Carlos IV manda construir o almacén de Rentas Estancadas do Tabaco.

En 1881 o rey Alfonso XII concedeulle ó pobo o título de Vila de San Luis de Cesures.
Ata 1883 o municipio pertenceu o concello de Padrón e posteriormente ó de Valga, hasta que en 1925 se fixo independente.

Velatorios timbrados

Acabo de ler esta nova en El Correo Gallego que non podo máis que copiar … hai xente para todo …

– – – Velatorios con ??sello?? oficial – – –

No pasó de ser mera anécdota y así se lo tomaron ediles de la Corporación de Pontecesures y público asistente al pleno ordinario del pasado viernes por la noche. Y es que, sin entrar a analizar el trasfondo legal de la cuestión, la anécdota tiene guasa y convierte a Pontecesures, probablemente, en el primer municipio gallego que estampa su sello oficial en un libro de condolencias mortuorio.

La tan genuina idea partió del edil de Relacións Institucionais, Luis Sabariz Rolán (concejal de ACP y socio de gobierno con BNG e IP). Pero fue José Soto Corgo, portavoz del PP, quien levantó la liebre.

Ni corto ni perezoso, preguntó al regidor, Luis Álvarez Angueira, por qué aparecía el cuño del Ayuntamiento estampado en el libro de condolencias mortuorio junto a la firma de uno de los ediles del gobierno, al menos en los dos últimos velatorios que habían tenido lugar en el municipio, y si tal hazaña era legal.

La pregunta cogió por sorpresa al mandatario y provocó las risas ahogadas de parte de la Corporación y del respetable. Pero su autor dio la cara, y salió a la palestra a defenderse. ??Fui yo quien cogió el sello -dijo- porque era la manera oficial de dar el pésame a las familias en nombre del Ayuntamiento? (al parecer los fallecidos eran familiares de trabajadores municipales).

??¿Y no pudo haber mandado usted un telegrama o algo similar? Porque, si le parece, también se puede llevar el cuño al bar y sellar la quiniela?, le increpó Soto, a lo que el aludido respondió que los telegramas quizá no llegasen a tiempo.

Tal acción no fue desacreditada por el regidor, y conste que el edil tampoco actuó de mala fe, pero lo cierto es que el cuño no puede salir del consistorio, salvo casos excepcionales y siempre bajo autorización del alcalde y del secretario. Su custodia recae bien en un funcionario cedatario, bien en el secretario.