Morreu Pepe Llerena.
O Señor Don José Victoriano Llerena Ferro
(Pintor e muralista cesureño, mestre de artistas, ceramista da Celta, e xefe decorador do Castro de Samoedo por máis de 40 anos.)
“Foi un pai e marido exemplar e un home realizado e feliz polo que lle deu a súa vida centenaria, aquela que perdeu sen querer perdela, e que lle quereríamos alongar. Hoxe lle choran pola ría de Sada e polas ribeiras do Ulla, chórano as sereas do río e as mulleres todas que pintou e aquelas que abeirou, como tamén lle choramos, desconsolados, os familiares e amigos, mentres o gran Llerena, o noso mestre creativo, vai camiño de Santiago, soíño, na súa postremeira peregrinación”
Finou o día de onte, aos 95 anos de idade, despois de recibir os Santos Sacramentos.
D. E. P.
A súa esposa, Enriqueta López Abruñedo; fillos, María Isabel, Antón Xosé, Cristina e Enrique; fillos políticos, Alfonso Vázquez e Esther Roca; netos, Sabela, Sandra, Javier, Candela e Selene; sobriños, curmáns y demais familia.
Pregan unha oración polo eterno descanso da súa ánima. Misa de ánima: hoxe venres, día 17, ás ONCE E MEDIA da mañá, na capela do tanatorio. Funeral: hoxe, ás CINCO da tarde, na igrexa parroquial de Sada D’Arriba. Enterro: a continuación, no cemiterio municipal de Sada. A saída do fogar funerario efectuarase ás CINCO MENOS DEZ da tarde.
Tanatorio Apóstol; fogar funerario, nº 2 – Lugar. Tarabelo, 58 Sada (A Coruña).
Sada, 17 de marzo de 2.023 www.funerariaapostol.es (981.621.992)
Deixounos onte en Sada o grande xenio das artes e mestre de artistas – pintor, escultor, ceramista, muralista,decorador – o cesureño Jose Victoriano Llerena Ferro (Pepe LLerena) ós 95 anos de idade. Naceu o mesmo día que Rosalia, pero 91 anos despois, en 1928, fillo de Segundo Llerena Braña (irmán do meu bisavó) e Carmen Ferro. De meniño tivo que ser internado no sanatorio de tuberculosos da Lanzada, onde puido recuperarse de tan mortifera enfermidade, despois duns 5 anos de estancia. Alí foi onde descubriu a súa vena artistica, despois de ver a unha enferma facer uns debuxos, empezou a darselle por debuxar e espertoulle a que sería a sua debordante imaxinación (cousa xenetica de sempre na familia LLerena). Saiu do sanatorio con 11 anos, sen saber ler nin escribir, pero logo cando vai á escola pronto ponse ó día. Xa moi mozo a súas ansias artisticas terán cabida comezando a traballar no seu pobo, na famosa Cerámica Celta que rexentaba Ramón Diéguez. Ali moldeaba figuras e as decoraba. Con 16 anos vai a estudar a Santiago na Escola de Artes e Oficios,mentras o compaxina dando clases particulares de debuxo, e xa daquela xa daba conta das súas andanzas artisticas o seu veciño Raimundo García «Borobó» no xornal «La Noche». Nos 50 vai traballar para a nova fábrica de cerámica artistica do Castro (Sada), onde se convertirá nun estreito colaborador de Isaac Díaz Pardo e sendo durante 40 anos o Xefe Decorador da empresa. Vivirá entre Sada e A Coruña. Nesta cidade será mestre de cerámica na escola de Artes e Oficios, e fará moitos murais para as entradas de edificios de luxo. En 1970 pasará unha estancia en Ecuador, contratado pola ONU, para ensinar técnicas ceramistas. Ademais da cerámica e murais, e autor de moitas pinturas, de estilo abstracto, coa que se presentará a prestixiosos certames e sendo recoñecido e galardonado en varios deles. Era unha persoa dun caracter moi alegre. Na vila natal deixou pegada coma escultor do escudo de Pontecesures, que está na casa do concello e donou a preciosa serea que luce na piscina municipal (1989). Tamén sonaravos a moitos a portada do libro «Los últimos cien años de Cesures»,que escribiu Jose Piñeiro Ares, pois a pintura do Pino Manso que alí aparece e tamén da súa autoria. Pepe Llerena soubo tamén transmitirlle o súa paixón pola arte ós seus fillos e incluso un deles, Antón Xosé Llerena López, é doutor en Belas Artes. Esa sensibilidade e caracter especial os seus fillos deixana con este agarimoso e sentido recordo na súa esquela : “Foi un pai e marido exemplar e un home realizado e feliz polo que lle deu a súa vida centenaria, aquela que perdeu sen querer perdela, e que lle quereríamos alongar. Hoxe lle choran pola ría de Sada e polas ribeiras do Ulla, chórano as sereas do río e as mulleres todas que pintou e aquelas que abeirou, como tamén lle choramos, desconsolados, os familiares e amigos, mentres o gran Llerena, o noso mestre creativo, vai camiño de Santiago, soíño, na súapostremeira peregrinación».O seu cadaver está no Tanatorio Apostol (Tarabelo-Sada) e este venres será as 17 h, será o seu funeral na igrexa parroquial de Sada de Arriba.Descanse en Paz Pepe LLerena.
Daniel Seijas Llerena
0 comentarios