Persoeiros

Víctor Valga, durante una sesión de fotos para un catálogo de moda.

Xa pasou máis dun ano dende que Víctor Valga se dera a coñecer ao gran público coa súa participación no certame Míster España. As cousas non lle foron nada mal. Conseguiu engaiolar ao xurado e aos telespectadores e a piques estivo de ser nomeado �??guapo oficial�?�. Dezaseis meses despois, Víctor Valga tomou unha curva na súa carreira profesional, alonxouse un pouco da faceta de modelo e aposta agora por desenvolver a súa vea de actor. Cursa estudos de interpretación na escola de Cristina Rota, en Madrid, pero tampouco pecha portas a compatibilizala con proxectos laborais. Xa gravou dúas curtametraxes e agora ábrese a posibilidade de incorporarse a un novo proxecto da Televisión de Galicia.

Al Pacino é un dos seus ídolos e, con ese referente, Víctor Valga estivo totalmente volcado no último ano nos seus estudos de interpretación na afamada escola madrileña de Cristina Rota. Con arredor de tres décadas de historia, por este centro pasaron nomes recoñecidos do mundo do espectáculo en España, como Fernando Tejero, Goya Toledo, Alberto San Juan, Willy Toledo ou Dani Martín, e Víctor quere seguir os seus pasos cara o recoñecemento profesional.
Para iso réstanlle tres anos de carreira, aínda que, de cando en vez, xa se deixa ver por algún cásting. Aspirou a ser o novo Duque en �??Sin tetas no hay paraíso�?�, e algúns dos seus paisanos valgueses xa o daban por feito. Non lles chegaba a hora de prender o televisor para ver ao seu Víctor, de Os Martores, compartindo escenas con Amaya Salamanca ou María Castro. Finalmente foi unha falsa alarma, unha broma que lanzou un deses tantos amigos que aínda mantén na súa terra.

De feito a pasada semana deixouse ver por Valga, aproveintado unha viaxe con motivo dunha entrevista de traballo na TVG. Quere abrirse camiño tamén en Galicia, despois de rodar en Madrid dúas curtametraxes que lle serviron como introdución ao mundo do cine. Tampouco pecha as portas ao teatro. �??No último ano levo lidas unhas corenta obras�?� e cada fin de semana sube ao escenario cos seus compañeiros da escola de Cristina Rota para ir collendo táboas.

A que ten bastante aparcada, de momento, é a súa faceta de modelo.¡Que lonxe parece quedar aquel día no que a piques estivo de coroarse Míster España!

­ ¿Como é que se decidiu pola interpretación?

­ Hai tempo xa traballei na Televisión de Galicia. Participei, como personaxe de reparto, nun episodio do programa �??Efectos Secundarios�?� e tamén estiven tres tempadas en �??Arre Demo�?�, onde facía cámaras ocultas, porque quería aproveitar calquera oportunidade. No ano 2002 xa fora a Madrid a ver varias escolas de interpretación e tentara quedar, pero non puido ser por motivos laborais e económicos.

­E agora conseguiuno, despois de darse a ver no certame de Míster España�?�

­O concurso foi o pasaporte, un trampolín para ir a Madrid. Non son famoso, pero a miña participación no certame sérveme de referencia porque existe moito documento gráfico co que a xente pode ver quen son eu. Esa experiencia axudoume moito para chegar a Madrid e facelo con máis confianza.

­ ¿Está a colmar as súas expectativas a escola de Cristina Rota?

­ �? a única escola que me dá a oportunidade de traballar á vez que estudo. Estar nunha compañía e estudiar ao mesmo tempo é incompatible, porque non chegan as horas para todo. Con esta escola facemos tódolos fins de semana un espectáculo, o máis lonxevo de Madrid, que se chama �??Catarsis del tomatazo�?�. O nome ten unha razón: no descanso, os alumnos podemos saír a facer números propios e o público pode decidir se aplaude ou lanza tomates.

­ ¿Algunha vez lle caiu un?

­ Algún sempre cae. Non levar ningún tomatazo tamen é malo porque significaría que a xente non ten criterio. Ademais, eu arríscome moito e por iso algúns números saen mellor e outros peor.

­ ¿Neste tempo que leva volcado coa interpretación non lle saiu aínda ningunha oportunidade no cine ou na televisión?

­ Fixen o cásting para �??La Roca�?�, o personaxe que substituirá ao Duque en �??Sin tetas no hay paraíso�?�. Por Valga algúns xa dicían que eu ía ser o novo Duque, pero non, foi todo unha broma dun amigo. No cásting había trescentas ou catrocentas persoas e foi moi duro. Pero resultou todo un reto facelo, ademais o Duque e máis eu temos un certo paralelismo, porque Miguel Ángel Silvestre tamén foi míster.

­ Pero algún proxecto tamén callaría, ¿ou non?

­ Fixen dúas curtametraxes, dúas películas semiprofesionais. Unha, de un minuto de duración, chámase �??La Fosa�?� e interpretei a un director de cásting, mentras que no outro, titulado �??16 milímetros�?�, eu era o malo da película, un sicario gardián dun refuxio de explosivos. Neste tipo de traballos non requiren que un se meta moito nos personaxes, que é o que estou a estudar agora na escola, e a verdade é que a carreira é dura.

­ ¿Pensa que se lle está a dar ben?

­ Estou a traballar co método �??Gestalt�?�, que é o que me axuda a poñerme en situación para interpretar a un determinado personaxe. Por exemplo, revivir unha mala experiencia da miña vida para escenificar un drama.

­ ¿Que pasou coa moda, tena aparcada de momento?

­ Deixeina un pouco a un lado. Sigo cunha axencia e de vez en cando fago algo de publicidade ou algún catálogo. Se fixera cástings tería que estar todo o día centrado neles porque necesitan moita preparación, e a escola cómeme moito tempo.

­ A pesar de ter case os dous pés en Madrid, parece que segue moi vinculado á súa terra, ¿a que se debe esta visita ao municipio de Valga?

­ Tódolos meses veño a Valga e non me sinto para nada desvinculado de aquí. Agora estou un pouco máis de tempo en Madrid, que me empeza a gustar e iso xa me dá un pouco de medo�?�

­ Pódese dicir, entón, que a capital non o defraudou�?�

­ En Madrid hai un campo enorme de oportunidades, o importante é saber elixir e ter os ollos ben abertos.

­ ¿E non lle gustaría traballar un pouco en Galicia?

­ Pois si, precisamente vin facer unha entrevista para un proxecto novo na Televisión de Galicia, pero non quero adiantar moito�?�Quero empezar a probar sorte aquí. Este foi un ano moi duro na escola e agora apetéceme compatibilizar os estudos co traballo.

DIARIO DE AROUSA, 27/05/09