O Extrugasa Rio Ulla Infantil Femenino quedou subcampeón

Non puido ser e as rapazas infantís do Extrugasa Rio Ulla, inda que o intentaron, non poideron traerse o título para Pontecesures, pero foron unhas dignas finalistas. Ademais contaron cas baixas de última hora de Jenni e Lily, ademais da de Mireira dende o Nadal, co que perderon potencial á hora de encarar este partido de volta.

extrugasa rio ulla infantil femenino

De todas maneiras caero dignamente, pois no 1º cuarto chegaron a ir gañando por 3 puntos, para acabar o mesmo igualadas cas de Cambados. Logo no 2º e 3º cuartos as cambadesas impuxeron a súa maior esxperiencia e colleron unha ventaxa de 20 puntos que xa foi insalvable, polo que o adestrador do equipo optou por repartir minutos para todas as nenas.

O equipo de todas as maneiras, obtuvo a copa de subcampeonas  (coma se pode ver na foto) gracias ó esforzo feito en todo o ano.

As nenas infantís do Río Ulla perderon de 9 puntos no partido de ida da final da Copa Arousana

*Foi un partido emocionante o celebrado onte mércores pola mañá en Pontecesures* , na ida da final de copa arousana. A máxima diferencia foron eses 9 puntos finais (31 – 40) para o equipo visitante o C.B. Xuventude de Cambados. O partido é deses nos que pasou de todo: emocion, apoio dende a grada, igualdade, ante un rival que partía coma claro favorito. As chicas do Extrugasa Rio Ulla creceronse e fixeron un dos seus mellores partidos coma deportistas, polo que, si este vindeiro sábado no partido de volta, repiten esa actuación, poden seguir dando suspense a esta final, e demostraron tamén que si perden, pero loitan e xogan, a sensación non é «derrota total» senón de que non poido ser…pero se intentou.

O Extrugasa Rio Ulla empezou moi ben o partido, domiñando 8 – 2 gracias a unha activa Catuxa e co apoio de Alba e Ana. Tamén foi clave no inicio a boa defensa sobre a base de cambados de Antia, e de Estefania.

No 2º cuarto, entrou unha mermada Lily por problemas de catarro, así como Jessica e Laura, e durante moitos minutos seguiron por diante, ata que entre problemas de faltas e cansancio, perdero uns balóns que aproveitaron as cambadesas para irse ó descanso gañando de 3.

Empezou a 2ª parte e parecía que Cambados ia coller diferencia no marcador, pero o Extrugasa remontou ata empatar a 28 quedando 4 minutos de partido. Clave as ganas da alevín Idoia que xogou moitos minutos na 2ª parte. A eliminacion de faltas de Anita, Catuxa, Antia e Alba, mais a sorte de meter unha tripla quedando uns segundos as de cambados puxo ese 31 – 40 final.

?xito da Festa do XX aniversario do basket en Pontecesures

[photopress:IMG_9360web.jpg,full,centered]

Penso que non se pode calificar doutra forma o que pasou o sabado 8 en Pontecesures: xuntar ós fundadores do club de baloncesto e darlle unha homenaxe mais que merecida, aproveitando que xa se cumpriron ¡¡¡ 20 anos !!!, ver xuntos de novo a Fuxan, Prieto, Jorge, Bustelo, Carrillo, Miguel Refoxo, Angel Yelis, Melon, Chochis, etc, etc.. arredor de Fernanda, pedro, D. Manolo e D. José Ramón foi a mellor forma de decirlles GRACIAS, o mellor homenaxe, acordándonos que faltaron xente coma Felipe, Miguel Cochinke, Luis «Martelo»,  José «Panadero» Souto, e algún outro por ahí… Os 4 se levaron ademais unha bonita figura de cerámica que representa a uns xogadores loitando por un rebote… simbolo da unión que debe imperar neste deporte gracias ó seu nexo, que é a pelota naranxa (agora me saiu a «vena» das clases de Hª da Arte).

Tamén recibiron un agradecemento as primeiras empresas que colaboraran co basket:

Hnos. Castro Figueira, Bar Muelle, Librería Sar, Extrugasa e Vimasa, recollendo os representantes das empresas unha figura dun horreo gelego en cerámica.  

[photopress:100_3170web.jpg,full,centered]

Quero agradecer (e espero non olvidarme de ninguén) a colaboración de:

Concello de Pontecesures: pola compra das camisetas conmemorativas, e o apoio ó club.

Grupos folcloricos Xarandeira e Algueirada: Polas suas estupendas actuacións que serviron para animar a trade. 

Luis Sabariz e Antonio Pedrido: Por arbitrar a estos «cracks» do basket.

As cociñeiras das tortillas ricas ricas ricas (Ana Mari, Isabel e Rosa).

A Beni e Rosa polos seus «Caprichos» (elas entenderán),  

A todos os xogadores/as do Club Rio Ulla, que colaboraron no evento (creo que os homenaxeados quedaron «abraiados» polo pasillo que lle fixemos no medio da pista do pabellón).

A Elias e o seu axudante de Porto (Vidal). A megafonia impresionante.

A Chaves (grade) e a Trillolo por ese video que algún día será presentación mundial…

A «Pedrito» Piñeiro pola sua reportaxe de fotos e video-cutres 😉

? público por acudir a pasar a tarde connosco.

Pola miña parte nada mais que decir (diría tantas cousas)… tan só que este acto foi o mellor «triple no último segundo que podía anotar».

Entrevista «20 años aniversario C.B. Pontecesures»

Ai vinte anos que o Club Baloncesto Cesures saltou por vez primeira á cancha, coas fichas da federación baixo o brazo. Aquel soño, que puxeron en marcha os profesores Manolo Amenedo e José Ramón Pato, a monitora Fernanda Cuenca e Pedro, o preparador físico, é hoxe unha realidade con seis equipos en competición e corenta empresas que os respaldan.

Este sábado, aqueles pioneiros receben unha merecida homenaxe no pavillón cesureño. José Rodríguez Fructuoso, Fruqui , é a alma mater deste club.

-Hoxe é tesoureiro, pero antes…

p(sangrado). -Ben, eu non xogaba na primeira tempada, a do 85-86, pero si colaboraba co equipo. Despois fun xogador, adestrador, sígoo sendo, do equipo veterano, e ata presidente.

-¿Como foi aquela primeira tempada?

p(sangrado). -A historia vén dos principios dos oitenta. En Padrón había un club e, aló polo 83, un grupo de rapaces de Pontecesures foi xogar naquel equipo. No 85 desapareceu, e da unión daqueles chavales e doutro grupo, que aquí xogaba na liga escolar con Fernanda, xurdiu o Club Baloncesto Cesures.

-Oia, na foto daquel ano teñen unhas camisetas moi longas para ao básket…

p(sangrado). -? que empezamos xogando cunhas camisetas de fubito que patrocinaba o bar Muelle. Non tivemos camisetas de baloncesto ata o ano seguinte; déunolas a librería Sar, de Padrón. Extrugasa mercounos os primeiros chándales, tamén na segunda tempada. A filla de Andrés Quintá é do noso tempo, e non paramos de darlle a lata ata que o conseguimos. A ferretería Hermanos Castro mercara os uniformes daquel equipo da liga escolar. Foron os primeiros que nos axudaron, ademais de Vimasa, logo do exilio.

-¿Como que o exilio?

p(sangrado). -Si, a Padrón, no 91. O alcalde prometera axuda pouco antes das eleccións. Nós precisabámola para dar o salto á liga autonómica. El, Piñeiro Ares, gañou as eleccións, pero nada de nada. Tivemos que decidir entre desaparecer ou aceptar unha oferta de Padrón. Logo, no 95, voltamos con Trenco.

-¿Xogará vostede o sábado?

p(sangrado). -Eeee, iso é un misterio aínda.