A retranca popular vive o seu «revival» a través da estética impulsada por Rei Zentolo. En só seis anos, converteron a marca nunha referencia do deseño galego
Un día recibiron a chamada dun cliente que lles contou que viaxara a París, subira ao alto da Torre Eiffel lucindo a súa camiseta de Rei Zentolo (a dos pementos de Padrón). E xusto alí encontrou a outro mozo con idéntico atuendo. Este é so un exemplo de a onde chegou a popularidade da moderna retranca galega que estes empresarios pontevedreses estampan cada día nos seus deseños. A peculiar estética e humor abriu unha estela no sector en Galicia que hoxe xa seguen moitos.
Pero non foi un camiño doado o que emprenderon hai xa seis anos. Salva Vázquez lémbra que na primeira ronda que fixo polos comercios de Santiago para ofrecer o seu produto, de sesenta establecementos só un, xestionado por un arxentino, lles deu o si. «Dicíannos que o tema galego non vendía», engade. «O que aquí funcionou foi o boca a boca, á xente lle gustou e púxolle de moda, pero tamén nos movemos moitísimo».
A cadea comezou no Parlamento galego, onde políticos de todos os partidos mercábanlle camisetas a Xosé Miranda, o tercer fundador de Rei Zentolo (desvencellado da firma desde decembro do 2008) cando trabajalla na cafetería do Hórreo. E continuou nos principais festivais e feiras de festas que se celebraban en Galicia. Así ata que no 2004 abriron en Pontevedra a súa primeira tenda, grazas á recadación que acadaran na feira de artesanía do verán anterior. «O primeiro ano ademais de traballar na tenda, o fin de semana collía o coche, o tren e ía buscar clientes á Vigo, A Coruña (recorda Salva). Logo comezaron a chamar as tendas».
Nos comezos lles chamaban os «mozos da camiseta dos pementos de Padrón», e cando chegou o momento de elexir o nome da marca, lembráronse das Covas do Rei Cintolo de Mondoñedo e lle deron unha volta ao nome, como fan para cada eslogan, tendo tamén en conta que o rei, o zen e o tolo «víñanos adecuado, cada cal tiña o seu estamento, pero non che vou contar quen é quen», ríe Pablo. «As ideas vanlle saíndo a calquera (sinalan). Ás veces, estás falando con alguén, xurde a idea e a apuntas onde sexa. E en moitas ocasións tes o debuxo e non a frase, ou viceversa. Sempre tratamos de xogar e darlle unha volta a todo». Por certo que, según Salva, a citada camiseta dos pementos é todavía hoxe «a que nos segue a dar de comer». «? a máis vendida, tentamos retirala hai tempo, pero non podemos».
Proxección
Na actualidade, existen oito tendas Rei Zentolo (sete en Galicia e unha en Madrid, todas franquiciadas excepto a de Vilagarcía) e a firma está presente en 300 puntos multimarca en España. Ademais da liña Rei Zentolo, lanzaron Yobordo (prendas para muller que xa se poden atopar en París, Roma, Xapón ou Bélxica) e Shirtgigolo (con eslóganes en castelán e inglés, con vistas á producción fóra da comunidade). «Despois de Galicia o primer distribuidor que nos chamou era de Valencia, e do catálogo escolleu só tres ou catro camisetas, por eso xurdiu esa liña Shirtgigolo», di Salva.
Os fundadores da empresa comezaron a externalizar servizos para poder adicarse exclusivamente ao diseño, tanto en téxtil como logotipos, campañas de publicidade e outros produtos, entre os que figura o próximo lanzamento no Nadal dun cómic, adicado ao superheroi Centoloman, ademais duna nova liña de ropa interior e bolsos. E tamén probaron no sector da hostelería, co local A Pega Moura na zona vella.
¿O segredo do éxito? «A idea é boa -apunta Salva-. Realmente guiámonos polo exemplo de Sargadelos, que o máis semellante que había. Sargadelos naceu para ofrecer un produto artístico, pero tamén para sacar a arte dos museos. Pensamos, imos facer o mesmo, pero un pouco máis moderno. A mín encántame Sargadelos, pero nos dixemos ¿Que estética se está a levar? E era a pop. Agora variamos bastante, pero ao comezo tratábase de xogar coa estética de Warhol. Supoño que iremos evolucionando o estilo, pero xa ven dado».
Pablo é o responsable do debuxo e da estética e Salva aporta ideas ou frases. «Ao mellor, de cen ideas, sacas seis», comenta. Recoñecen que agora só lles falla un pouco á hora de inspirarse «a idade». «Xa somos treintañeiros -sonríe Salva-. E non te sae nada cunha Playstation…». E que tamén deseñan algunhas camisetas «sabendo que non as imos vender, pero facémolo porque nos gusta».
LA VOZ DE GALICIA, 07/11/09
