El Concello de Padrón inaugurará este lunes, día 22, la exposición divulgativa y didáctica Padrón, os camiños da cultura, de Eloy Rodríguez, y que cuenta con el patrocinio de Xunta y Diputación. La muestra, con intenso trabajo detrás hace un repaso a la historia de la capital del Sar y de Iria.
TIERRAS DE SANTIAGO, 16/11/10
El dúo Caramuxo llevó a los peques a un mundo de fantasía fabulado.
Los alumnos de Educación Infantil de los centros educativos de Padrón participaron la pasada semana en una singular actividad en la que se pretendía concienciar a los peques en el respeto por la naturaleza y el medioambiente.
Y siguiendo el dicho de que una imagen vale más que mil palabras, los escolares se adentraron en el milagro de la naturaleza a través de los sketchs cómicos del grupo teatral Caramuxo. El dúo llevó a cabo un singular espectáculo de títeres de mesa lleno de magia y fábula.
Alrededor de la historia de una simiente, título del espectáculo infantil, los actores dieron vida a una serie de animales y situaciones que hicieron comprender a los niños los fabulosos cambios que se operan en la naturaleza día a día. “Galiñas que non poñen ovos, raposos con moita fame, unha mosca namoradiza en busca do moscón perfecto para casar, unha nube e un sol moi peculiares e moita diversión” componen un espectáculo de 45 minutos donde magia, ilusión, ironía y comicidad se dieron la mano . El juego de luces y la penumbra de la sala también jugaron un destacado papel.
La actividad didáctica interpretada por Juan Rodríguez y Laura Sarasola dio respuesta a la una pregunta tan singular ¿cómo algo tan pequeño como una simiente puede convertirse en algo tan grande, como un árbol? y ¿cómo un árbol puede llenar de vida un campo?. ?se es el milagro de la naturaleza.
TIERRAS DE SANTIAGO, 09/11/10
A entidade aglutina 22 concellos ·· Hoxe decidiránse os dous premios convocados pola entidade dotados con 4.000 euros cada un ·· Na recámara queda un certame infantil e un descenso en piragua de Padrón a Vilagarcía.
Leva uns meses á frente da Fundación Ruta Xacobea do Mar de Arousa e Ulla que fundou o seu pai, José Luis Sánchez-Agustino. Pero leva mamado dende o berce o seu espíritu: a promoción do Camiño da Traslatio, a ruta do mar que “trouxo o corpo degoiado do Apóstolo Santiago de Jaffa a Padrón. Sen dúbida, o primeiro dos Camiños Xacobeos”. Como promoción da mesma, a fundación acaba de pechar a convocatoria de dous premios, dotados cada un deles con 4.000 euros. Trátase do certame periodístico literario e o de fotografía. Hoxe darase a coñecer o resolución.
?? ¿Cal é a súa temática?
?? A temática é o feito Xacobeo. No de fotografía premiaremos a capacidade de captar algunha imaxe do Xacobeo, da ruta marítimo xacobea que aglutine os 22 concellos do padroado. No periodístico literario son os artigos que fagan un tratamento desta cuestión e mesmo dende a investigación, que nos proporcione unha imaxe nova. Premiaremos a orixinalidade e a novidade do tratamento do tema relacionado coa ruta do mar.
?? Esta é, xunto a nova guía, unha das tantas iniciativas que ten a fundación para a promoción da ruta
?? Pois si. A nova guía é en realidade unha reedición da anterior pero agora fixemos un esforzo para o traballo de campo novo, con actualización de material gráfico e de texto novo cunha tirada de 12.000 exemplares que teñen como obxectivo dar a coñecer novamente os 22 concellos. Aquí está o máis importante, o máis relevante da parte patrimonial, ornamental, cultural, monumental e de festas dos 22 concellos. Ao mesmo tempo recóllese unha síntese do que é a fundación e a historia da ruta. A fundación leva traballando dende 1963 aínda que non se constituíu como tal ata 1999.
?? Di vostede que a publicación dá pinceladas esquemáticas, pero a guía ten moita información e é que a ruta marítima dá para moito.
?? Nós dicimos que este é o primeiro camiño de Santiago. Evidentemente sen ruta de traslación, sen o feito da translación mesma, non existiría o Camiño de Santiago, nin existiría a mesma Compostela. Evidentemente, se no 813 d. C. non se descubrise o sepulcro do Apóstolo Santiago e non se dese vida o que é a translación do discípulo de Xesús, chegariamos a conclusión de que non existiría nada do feito xacobeo. Por iso nós dicimos que este é o primeiro dos camiños de Santiago. ¿Que dá para moito?. Evidentemente que si. Somos 22 concellos que reúnen unhas sinerxias nun momento de crise e, donde, por riba de ideoloxías políticas, camiñan xuntos cara a un obxectivo común: a promoción cultural e turística. Polo tanto, a fundación quere traspasar fronteiras e dar a coñecer ese camiño que, a pesar de levar tanto tempo traballando nel, quizá pola preponderancia doutros camiños como o francés, fan deste o menos coñecido. Por eso a edición da nova guía, que tamén está en versión dixital, e outras iniciativas nas que estamos a traballar en prol da promoción.
?? Vostede chegou á fundación no pasado mes de marzo, despois do falecemento do seus pai. Semella que ese era o camiño natural, ¿non?
?? Se era natural ou non eu non o sabía. O certo é que acudín a unha reunión do padroado como invitado e saín como presidente. Non puiden dicirlles que non aos representantes dos 22 concellos que confiaron nese momento nunha persoa para continuar cun legado de carácter cultural que non é de ninguén senón de todos porque é a unión da vontade. Nós presumimos de ser a única fundación cultural de carácter público na que se reúnen 22 concellos e na que dende fai máis de 40 anos, non houbo ningún problema
?? Iso non impide que teña vostede moitos proxectos na cabeza para a fundación
?? Ademáis dos premios e da nova guía, estamos traballando nun concurso infantil sobre a temática xacobea da ruta marítima. Temos previsto para o ano que v?n o primeiro descenso do Ulla en piragua Padrón-Pontecesures-Vilagarcía. A acuñación dunha moeda histórica achada en Agro Vello NO Grove e moitas máis iniciativas próximas aos concellos como son as xornadas xacobeas e a rehabilitación dos 17 cruceiros de pedra do Vía Crucis marítimo que foron instalados no 1965. Nós levamos facendo Xacobeo dende o 63, candon non existían Xuntas, nin Estado, nin administracións que separaran estas cuestións.
?? Di vostede que a fundación non entende de xacobeos, nin de anos santos, supoño que entón non lle teñen medo a ese val de 11 anos para o vindeiro Ano Santo?
?? Por suposto que non. Períodos valeiros de 11 anos nós xa os vivimos e imos pasar estes perfectamente.
?? ¿Notouse este ano un incremento de visitantes?
?? Si, evidentemente. Cada vez hai más peregrinos e visitantes que chegan a Santiago pero que non é ese o punto final da peregrinación, senón que é Padrón e despois todo o que representa a riqueza turística, ambiental, paisaxística e cultural da nosa ría de Arousa e Ulla.
O perfil-Naceu 0 21 de setembro de 1968 en Vilagarcía.
-? licenciado en dereito, avogado en exercicio, profesor da Escola de Práctica Xurídica da USC. Tamén é concelleiro de Santiago e columnista de EL CORREO GALLEGO.
-? un afeccionado á bici de montaña, ó senderismo e montañismo, á navegación a vela e á lectura.
-Se tiviese que elixir unha imaxe dalgúns dos 22 concellos que forman parte del patronato de la Fundación Ruta Xacobea do Mar de Arousa e Ulla quedaría cos solpores da praia vilagarciana de Compostela.
TIERRAS DE SANTIAGO, 09/11/10
El libro se dio a conocer ayer en Follas Novas// Es la historia de un franciscano de A Gudiña
El conocidísimo padre Isorna y el escritor y doctor en Teología Gumersindo Meiriño presentaron ayer en la librería Follas Novas de Santiago una obra conjunta, De empresario a Santo. En sus páginas se narra la historia de Sebastián de Aparicio, un franciscano nacido en A Gudiña que fue emigrante, agricultor, ganadero, hombre de negocios y, finalmente, santo.
Y es que Sebastián de Aparicio fue beatificado en 1789 por su labor misionera. La historia dice que gracias a él se deben las primeras carretas que hubo en México tiradas por animales y en el libro De empresario a Santo se cuenta que creó líneas de transporte y distribución de mercancías con ellos. Además, se empeñó en “adaptar las carretas gallegas a Puebla”, la localidad mexicana a la que emigró, y “así se fueron fabricando los arados como los de O Riós y as Frieiras”, se lee en esta obra de 111 páginas sacadas a la luz por la Editorial De Oriente a Occidente. Uno de los autores, Gumersindo Mariño, fue ordenado sacerdote y ejerció como tal en distintos países, como en Ecuador y Argentina. Trabajó también tres años asistiendo espiritualmente a los enfermos de la Clínica Universitaria de Navarra, ejerció como profesor catedrático y actualmente está casado, es misionero y escritor.
El padre Isorna nació en Cordeiro (Valga) y es una institución en Santiago. Es franciscano desde hace 60 años y, entre otras muchísimas actividades, es miembro de la Real Academia Gallega de la Lengua.
EL CORREO GALLEGO, 27/10/10
Como membro do Concello e como veciño espera que a Xunta dé marcha atrás nas súas pretensión de levar os fondos do Nobel para Compostela ·· No dubida de que a xestión pública dará un xiro novo á fundación iriense
– Hai xa semanas que non se escoita barrullo algún ao redor do traslado dos fondos da Fundación Cela, ¿e a calma que precede a tormenta?
– Esperemos que non chegue a tormenta e que se teñan en conta os intereses dos padroneses e a vontade de don Camilo, que no seu momento quixo traer para Iria o seu inmenso legado. Eu falo dende o punto de vista dos padroneses, non coma político. Esperemos non ter que afrontar unha perda cultural tan perxudicial para Padrón e para o proxecto que ten o Concello para o conxunto de Iria Flavia.
-Es é o seu desexo, pero a realidade apunta ben distinto…
– Polas reunións que tivemos cos responsables da Consellería de Cultura esperemos que haxa unha marcha atrás nas pretensións iniciais da Xunta; que nos sentemos nunha mesa e que falemos as cousas. Dende o meu punto de vista non existen razóns fundamentadas para trasladar o legado de Cela dende a fundación a Cidade da Cultura. Nun principio falouse de traer para Santiago os manuscritos aducindo o seu estado de conservación. Pero si ata o de agora estiveron en Iria, non ten ningún sentido traelos aquí.
-O último que falaba a Xunta era de cesións temporais, pero iso tampouco goza do visto bo dos padroneses nin do Concello, ¿non?
– Non estamos a falar de cesión dun ano ou dous, senón de 50 anos, o que é moito máis seria. Nestes intres queremos que a Xunta diga cal é a súa idea para eses fondos, ao pasar a fundación de privada a pública, e que dalgún xeito, intentemos consensuar entre Concello de Padrón e Administración autonómica o mellor para a fundación e que non haxa saída de fondos.
– Sabemos que había unha serie de expertos, de técnicos que estaban analizando un pouco o legado de Cela para ver o que se podería mover ou o que non. ¿Teñen vostedes máis información sobre isto?
– Non. A última reunión que tivemos coa Consellería fai cuestión de tres meses. Dende aquela non tivemos ningunha outra comunicación de tipo oficial. Nos estamos no mesmo punto que estivemos sempre: impedir que se traslade ningún fondo documental do Nobel de Literatura de Iria Flavial
– Si asumimos que unha parte se vai a trasladar, porque ao fin e ao cabo é decisión da Xunta, ¿cáles son as condicións que poría Padrón?
– Padrón o que quere é que a fundación, e valga a redundancia, é que funcione e que a través dela se intente proxetar a obra do premio nobel padronés. Nestes momentos entendemos que hai que solventar moitas cousas dentro da fundación, dende o propio horario de visitas á mesma a un plan de divulgación da importancia que teñen as obras de don Camilo, porque moitos turistas e moitos visitantes e moita xente incluso de Padrón se lle pasa desapercibido o inmenso legado que hai dentro de Iria Flavia. Estamos a falar dunha das fundacións máis importantes non só de Galicia senón do Estado e como tal entendemos que hai que apoiala dalgún xeito para intentar que cambie na súa dinámica. Non pode estar pechada, por exemplo, no fin de semana, cando a xente pode ir a visitala.
-¿En qué sentido pensa vostede que vai mellorar coa mediación da Xunta de Galicia?
-O ser asumida a súa xestión pola Xunta terá unha mellora. Estou convencido de que vai a funcionar mellor e que tamén no aspecto da funcionalidade será distinta. Non se trata de descontextualizar o patimonio dun sitio para metelo noutro. Realmente a cultura como patrimonio documental ten un valor real no lugar onde se atopa. Don Camilo decía cando decidiu trasladar a Iria ese gran fondo documental propio que estaba a devolverlle á Galicia todo o que esta lle había dado, que non é outra que a propia vida. Asentar esa fundación na antiga Casa dos Coengos, en Iria foi como voltar as orixes. Non a fundou en Betanzos, en Noia ou en Santiago, senon en Iria e ahí debe permañecer. E, repito, non ten ningún sentido que estemos descapitalizando un legado tan importante como este, sacandoo do seu lugar para levalo a outro lado con explicacións que eu non poder compartir. No noso arquivo histórico temos documentos importantísimos do século XII, por isa regra de tres non os imos a traer para a Cidade da Cultura, ¿non?
-Ata onde están dispostos a chegar Concello e pobo de Padrón na defensa destas teorías. Nos derradeiros meses xa vimos manifestacións, recollidas de firmas…
– Os veciños están enormemente sensibilizados co tema. O que queren é que se recoñeza que as cousas de Padrón son de Padrón. Son conscientes do traballo que se está a facer de recuperación, rehabilitación do noso propio patrimonio e nesa línea non hai voces discordantes. Ese apoio veciñal nos empuxa a defender que o que é de Padrón permañezca en Padrón. Queremos que ese legado quede en Iria e niso somos unha soa voz.
– O Concello de Padrón forma parte do padroado da fundación, como tal ¿non puido percatarse antes do que lle viña enrriba a fundación?
– Como edil de Cultura eu non estou no padraodo, correspóndelle ao alcalde. Polo que a min se me manifestou non houbo marxen de maniobra e cando a houbo só foi a través dunha votación onde o único voto discordante foi o de Padrón. Tampouco se puido facer moito máis que manifestarnos en contra do traslado dos bens documentais da Fundación Cela
En canto a situación económica, a Fundación Cela sempre recibiu fondos doutras administracións públicas. ¿Como chegou a ese desfase económico?
– Nos concediámoslle á fundación como Concello 24.000 euros que se xustificaban sempre impecablemente. En canto á contabilidade a fundación tiña auditorías externas que presentaban sempre un balance normal, ata a última noa que houbo un desfase. Dende o meu punto de vista a xestión da fundación non foi a correcta, porque senón non se houbera chegado a este punto
-Hai convencemento de que a cousa cambie, non só dende o punto de vista económico senón de achega á sociedade…
– Creo que sí. Estou plentamente convecido da xestión púlbica. Hai moito por facer e ahí é donde radica a esperanza de que a fundación ten futuro, moito futuro. E cuestión de bos xestores e de xente comprometida coa fundación. Con eses ingredintes, o éxito está garantido.
-Quedámonos con esa mensaxe optimista e a ver que sucede.
El perfil-Nació el 15 de agosto de 1959 no lugar de Estramundi, Padrón
-Estudou Maxisterio en Compostela, despois licenciouse en Historia, tamén en Santiago, e por último, diplomouse en Arqueoloxía e Historia da Antigüedade
-? funcionario de carreira pero agora adícase unicamente ao Concello de Padrón, sendo concelleiro de Cultura, Patrimonio e Obras, entre outras.
-No seu tempo libre gústalle ler e investigar sobre documentación antiga e conservación do patrimonio, un dos seus puntos flacos.
TIERRAS DE SANTIAGO, 19/10/10
Un tren circula por la estación de ferrocarril de Pontecesures, una de las amenazadas por la supresión de la línea Vilagarcía-Santiago.
La posible supresión de la línea de ferrocarril entre Vilagarcía de Arousa y Santiago de Compostela, amenazada por la construcción del Eje Atlántico de Alta Velocidad, dejaría sin servicio de tren a unos 77.000 usuarios de este medio de transportes, según las cifras que maneja la plataforma ??Salva o tren?, que continúa con su campaña para evitar ya no sólo que este tramo de vía no sea desmantelado, sino que se utilice como base para crear una línea de cercanías que permita garantizar la movilidad de los ciudadanos que residen en localidades intermedias a las ciudades.
La puesta en servicio de la variante del AVE entre Vilagarcía y Osebe, que todavía está en construcción y se encuentra casi paralizada en algunos tramos por la falta de presupuesto, supondrá la desaparición de cuatro estaciones de ferrocarril las de Catoira, Pontecesures, Padrón y A Escravitude, ya que quedará en desuso la vía férrea convencional actual. ??La cifra de afectados directos por la nueva variante y que corresponde a estas cuatro estaciones es de 77.000 y en un ??visto y no visto? se verán privados del servicio?, advierte Fernando Gómez Camarero, coordinador del colectivo ??Salva o tren?, que añade que, ??si la sociedad gallega no lo evita se repetirá la historia de Portas y de otras catorce estaciones? del Eje Atlántico que a lo largo de los últimos años han ido quedando fuera de servicio: las de Meirama Picardel, Vila da Igrexa, Cerceda, bregua, Quieixas-Londoño, Gorgullos-Tordoia, Ordes, Garga-Trasmonte, Oroso, Berdía, A Sionlla, Casal, Vilagarcía Playa, Rubiáns y, la última, Portas. Por esta última dejaron de circular los trenes a mediados de julio de 2008, cuando el Ministerio de Fomento puso en servicio la variante del AVE construida entre Portela y Vilagarcía. Las movilizaciones vecinales y actos de protesta organizados durante los meses antes del cierre no fueron escuchados por la administración, que optó por eliminar el servicio alegando cuestiones como la escasez de usuarios con los que contaba la estación ferroviaria de Portas.
La plataforma ciudadana pretende evitar que vuelva a producirse ni un sólo cierre de estaciones en Galicia a consecuencia de la llegada de la Alta Velocidad. Sus reclamaciones no se dirigen exclusivamente al Ministerio de Fomento, que actualmente cuenta con todas las competencias en materia ferroviaria, sino también a la Xunta, a la que instan a crear un ente gestor del transporte ferroviario y a impulsar una red de cercanías en Galicia.
DIARIO DE AROUSA, 15/10/10